Aitzol Zuriarrain

Hamalau hamabost urte nituenean R.E.M. egitera Ikastolara etorri nintzenean gerturatzen hasi nintzen Andoaingo Txirrindulari Eskolara, urtea aurrera zihoala konturatu nintzen Andoainekin lotura errazagoa nuela ordurarteko txirrindulari eskolarekin baino. Lasarte-Donostia, Lasarte-Andoain.
Jubenilen bi urtean etorri nintzen “Andoaingo”–ra (hamabost-hamasei urte), bizikleta gainean urte batzu neramatzan “Donostiarra” taldean, gero “Hartzak Hortzeok” izatera pasa zena. Aurreko urtean ikastolara etorri nintzenez bigarren urterako “Andoaingo”-ra aldatzeko eskatu nion federazioari. Nire txirrindulari ibilbidean aldaketa gertatu zen.
Urte horretan bertan ziklokrosean parte hartzen hasi nintzen Eskolaren laguntzaz bizikletak lortu genituen eta beharrezko materiala. Garai hartan Andoainen ziklokrosa antolatzen zen eta bertan ere parte hartu genuen, bai karreran bertan baita ere antolakuntzan, “Andoaingo”-k lortzen duen gauzarik onena lanerako jendea biltzen duela baita.
Entrenamenduak medikuak jartzen zizkigun eta astero entrenamendu bila joaten ginen Tolosara, bizikleta gainean nola ez.
Ziklokrosean buruntza auzoan entrenatzen ginen teknikoki, eta errepidean Ordiziarainoko bidean ibiltzen ginen. Niri otu zitzaidan taldean Asier Etxezarreta, Mikel Uria, Urko Salaberria ginen. Behin ziklokrosa amaitzean errepideko denboraldia hasi genuen eta neronek esatea ona ez bada ere urte ona burutu genuen, taldeka behin baino gehiagotan irabazita eta bakarka ere bakar batzuk irabazi genituelarik.
Txirrindulari eskolak jubenilak arte izaten dira, gero afizionatuen taldera egiten da salto baina horregatik ez zen eskola eta nire arteko harremana hautsi, ezta gutxiagorik ere. 23 urte egin arte bizikletan konpetitzen jarraitu nuen eta beti Andoaingo eskoraren laguntza ezkutuaz, ezkutuaz diot beste talde batzuetan korritzen bait nuen baina Andoaingo txirrindulari eskolarekin jarraituz bide batez.
Horrela mendiko bizikletan entrenatzen nuenean hasi nintzen txirrindulari gazteenak entrenatzen, Andoaindik Asteasura joaten ginen, bizikletaz. Behin konpetitzeari utzi nionean hasi nintzen neguan kadete eta jubenilak entrenatzen kiroldegian eta astebukaeratan berriz mendi irteera eginaz, urte bukaera arte gero bizikletan entrenatzen hasten dira eta martxoan lehiatzera pasatzen dira. Orduan gazteenekin bizikletaz irteten gara eta trafikoa dela eta orain geltoki eta Krafft tartean ibiltzen gera.
Andoaingo txirrindulari eskolak duen gauzarik onena, bere inguruan bildu duen lan taldea da. Zeozergatik izango da, ezta?
Esan beharrik ez dago “Andoaingo” gizonik garrantzitsuenetakoa, garrantzitsuena ez esateagatik, denak biltzen gaituen gizona Joxe Luis Barberena dela, bai orduan eta bai gaur, gizon honek egiten duenak ez dauka preziorik.